Na niewielkim posterunku na granicy jugosłowiańsko-albańskiej kolejne pokolenie żołnierzy nudzi się i czeka na koniec służby, licząc dni do chwili, gdy na dobre zrzucą mundury. Jest wiosna 1987 i nawet nie przychodzi im do głowy, że wkrótce znów je włożą i pójdą na wojnę. To ostatnie dni w kraju zwanego Jugosławią. Nudę żołnierskiego życia przerywa niecodzienne wydarzenie: dowódca posterunku - sfrustrowany i wiecznie pijany porucznik Pašić ze zdziwieniem odkrywa, że zaraził się chorobą weneryczną. Aby ukryć ten fakt przed żoną i uzasadnić długą nieobecność w domu, Pašić wprowadza w posterunku stan podwyższonej gotowości, informując żołnierzy o spodziewanym ataku ze strony albańskiego wojska.